Lot 161
HASAN TAHSİN
1851 - 1916
Ashâb-ı Kehf (Yedi Uyurlar) hakkındaki bu şiir, başta Şefik Bey olmak üzere birçok Osmanlı hattatı tarafından süüs yazısıyla yazılmıştır. Uğur Derman bu konuda şöyle diyor: “Bu müseddesi nazm eden kimdir, bilinmiyor. Ancak, XIX. asır Osmanlı - Türk hattatlarının bir kısmı yukardaki manzûmeyi sülüs hattıyle - kendilerini âdeta imtihan için - yazmayı denemişlerdir. Meselâ, Hâfız Tahsin Efendi’nin (1267 - 1334 / 1851 - 1915) bu müseddesi binlerce kere yazdığı bilinmektedir. Bunun sebebi, görülen Türkçe mısrâların satıra âhengli bir şekilde oturması ve bazı yerlerde harşerin üstüste getirilerek istişenmesi keyfiyetidir.” Manzûme şöyledir: “Sırr-ı aşkı duydu Yemlîhâ olup lâl ü hamûş / Mekselînâ oldu hemrâz-ı mezâyâ-yı sürûş / Bâde-i tevhîdi Mislînâ’ya işrâb etdiler / Bî - tevakkuf içti Mernûş ü Debernûş, Şâzenûş / Cur’a kalmıştı meğer câm-ı Kefeştatayyûş’tan / Kâselîs-i bezm olub Kıtmîr dahî kalmadı boş”. İşte burada da Hâfız Hasan Tahsin Efendi’nin bu şiiri kaleme aldığı eserlerinden biri görülüyor.
I.C.S.
Tophanelidir. Sıbyan mektebinde okuduktan bir süre sonra hafız oldu. Sülüs ve nesihi Şefik Bey’den, talik yazıyı Sami Efendi’den öğrendi. Rık’a da yazardı. Galatasaray Sultanisi ve Darüşşafakada yazı hocalığı yaptı. Bir süre Mahmud Bey Matbaası’nda çalıştı.