Erol Akyavaş

İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi mimarlık Bölümü’nü bitirdi.1950 - 52 yılları arasında
Bedri Rahmi Eyüboğlu Atölyesi’ne misafir öğrenci olarak katıldı. 1952 - 53 yılları arasında
Andre Lhote ve Fernand Leger ile Paris’te çalıştı. Yazları Floransa Akademisi’nde ders aldı.
‘Cercle et Carre’ ve ‘Salon des Realites Nouvelles’ sergilerine katıldı.1954 - 60 yılları arasında
Amerika’da Mies Van Der Rohe ile birlikte IIT Chicago’da mimarlık eğitimi aldı.
1960 - 62 yılları arasında Eero Saarinen ile birlikte tasarımlar yaptı.
1964 - 65 yıllarında Kapadokya Oteli Mimarlık çalışmalarında Ağahan ödülü finalisti oldu.
1967’de New York’a yerleşti.
Hat ve minyatür sanatlarının izlerini taşıyan soyut yapıtlarıyla tanınır.
Önceleri geometrik soyutlama ardından da gerçeküstücü uygulamalara yönelir. Gerçeküstücü
nitelikler, özellikle aldığı mimarlık eğitimiyle mekan ilişkileri açısından belirginlik kazanan
sanatçı, mimari mekan kavramından yola çıkar.
1970’lerde yer yer Türk minyatür sanatından etkilenerek; içlerinde piramitler, tabutlar, kilitler,
demir parmaklıklar, işkence ve ölüme dair simgeler barındıran resimler gerçekleştirdi. Bu
kent resimlerinde farklı perspektif düzenler uyguladı.
1980’lerde ise hat sanatı resimlerine yöneldi. İleriki dönemlerinde ise hatı; minyatür ve ebru
gibi geleneksel türlerle soyut bir düzen kurmak için oluşturdu.
2013 yılında İstanbul Modern’de retrospektif sergisi gerçekleşti.
Erol Akyavaş, hep ilgi duyduğu mistisizmle, düş ve gerçeğin, görülen ve görülmeyenin sentezlerini
oluştururken yapmak istediğini gazel formuyla modern şiir yazmak diye nitelendiriyordu.
(İstanbul Modern, Retrospektifinden)