Özel Koleksiyonlar Müzayedesi 001 - 140

Müzayede : Özel Koleksiyonlar Müzayedesi
Kategori : Muhtelif

a. “Hirsch 8 Kaiser San Fransisco” Gövdesi mine tekniğiyle kobalt mavisi zemin üzerine altın yaldız madalyon motişeriyle işli. Madalyonların içlerinde kadın figürleri yer almakta.

b. Gövdesi transparan mine tekniğiyle madalyon ve yaprak motifleri işli. Madalyonların içleri çiçeklerle bezeli.

c. Gövdesi bağa.

d. Altın yaldızlı gövdesi geometrik desenlerle bezeli.

Bir İstanbul aşığı Hoca Ali Rıza. Tüm hayatını karış karış dolandığı, izlemeye doyamadığı ve her seferinde yeni baştan keşfettiği İstanbul’un doğal güzelliklerine adayan Hoca Ali Rıza, ağaçların gizlediği küçük bir burundaki iki evi ve kıyıya yanaşan küçük bir yelkenliyi küçük bir kompozisyona ustalıkla, adeta aşkla yerleştirmiş. Resim göstermeyi ve işaret etmeyi değil, kaçamak bir bakışın ardındaki gizemi duyumsamamızı istiyor. (*) Sanatçının biyografisi 198 sayfadadır.

Kağıt üzerine suluboya. Arkasındaki mektupta eski Türkçe“Nezahat berber kızım bundan mukaddemnezih ve mukadder kalbinin muallimlerine karşıbildiğin ihtiramları işar edici iltifatnamene mukabeleedemeden bu ikinci tebrik kartınızı aldım kalbimizinneali fiefik olduğun ve buna mukabil yüreğindehasıl eylediği ihtisasatı tarifden kalbim ıshar acz etmektedir. Kızım mukaddesim bu vicdanın bu terbiyen seni pek muhterem bir hanım ve pek şevkatkar bir valide kılacaktır. Ve ismin gibi kutsiyetle be mekan eyleyecektir. Kızım bununla meshut bahtiyar ol. Yavrum pek çok selam ve dualar eder ve kandili şerifinizi tabrik eylerim. Cenabi hak bi sıhat ve afiye emsali kesiresini idrakle dilşad buyursun ve feyzi afiyetini müzddad ve her işinde teyfikatını suphaniyesini refik eylesin. Gayyur çalışkan hatırşinaz kızım fi teşr-i sani h.1338 resim muallimi. Ali Rıza” yazılı.

İstanbul’u mavinin ve yeşilin binbir çeşit tonu ile sarmalayan Hoca Ali Rıza’nın günbatımında Kız Kulesini ve boğazın sularını kızıl bir renge dönüştürdüğü nadir kompozisyonlarından biri. Gerilerde bir karartı gibi havada asılı duran bulutlar, kız kulesinin minyatür bir şatoyu andıran silueti ile birleşince ortaya bir hayal kent çıkıyor. Ressam, İstanbul’un doğal ve mimari güzelliklerini başka bir kentle kıyaslanamayacak bir özellik olarak kutsuyor.

HÜSEYİN AVNİ LİFİJ

Resme ilgisi çocuk yaşlarda başladı. Doğumundan kısa bir süre sonra ailesi İstanbul’a geldi. Nümune-i Terakki Mektebi’nde (İstanbul Lisesi) eğitim gördüğü yıllarda ilk resimlerini yaptı. Kısa süre sonra Sanayi-i Nefise Mektebi’nde eğitim gördü, sonra Osman Hamdi Bey’in önerisi üzerine Şehzade Abdülmecid tarafından Paris’e gönderildi. 1909 - 1912 arasında, akademik anlayışta resimler yapan Fernand Cormon’un atölyesinde öğrenim gördü. Ancak bu atölyedeki katı kuralcı tutumu benimsemedi, simgeci Fransız ressam Puvis de Chavannes’ı kendine model aldı. 1912’de İstanbul’a döndü ve 1923’e değin çeşitli liselerde resim öğretmenliği görevinde bulundu. 1914 - 1918 arasında dönemi hükümetince Şişli’de kurulan bir atölyede Nazmi Ziya Namık İsmail, Hikmet Onat ve İbrahim Callı ile birlikte bir süre çalıştı, savaş resimleri yaptı. 1924’te Sanayi-i Nefise Mektebi’nde öğretmen oldu. 1926’de bir ay Paris’te kaldı ve dekoratif sanatlar öğretimi ile ilgili incelemeler yaptı. İstanbul’a döndükten sonra aynı Kurumda süsleme dersleri verdi. Lifij romantik ve simgeci yaklaşımı ile 1910 kuşağı sanatçılarından farklı bir üslup geliştirdi. Daha çok akşam ışıkları içinde resimlediği manzaraları izlenimci (empresyonist) bir yaklaşımı anımsatsa da, bunlardaki doğa, izlenimciler’in bilimsel renk çözümlemeleriyle baktıkları doğadan farklı, ışığın bir anlık değişimiyle yakalanan bir zaman kesitidir. Lifij renkleri ustaca kullanarak ışığın gizemli etkisiyle şiirsel bir atmosfer yarattı. Işığı renklere ayrıştırmasıyla izlenimci, özellikle büyük figürlü kompozisyonlarındaki kurgu ve desenleriyle akademik konuları ele alış biçimiyle de simgeci bir tutum içinde oldu. Ancak bütün bu özelliklerin bileşimi niteliğindeki resimi

1984’te İstanbul’da yayımlanan ve Adnan Coker tarafından hazırlanan “Avni Lifij Poşadlar” kitabı, s.63’te yer almaktadır. 1914 Kuşağı sanatçıları arasında yer alan Hüseyin Avni Lifij, Türk resim sanatı tarihinde farklı kişiliği ve sanatıyla öne çıkmış isimlerden biri. Osman Hamdi Bey tarafından resimleri Abdülmecid Efendi’ye gösterilen, Abdülmecid’in desteğiyle 1909 yılında Paris’e Fernand Cormon atölyesine gönderilen sanatçının kendine özgü resim anlayışı ve tekniği onu kuşağının tüm ressamlarından ayırıyor. Çalışmaları, ışık-gölge kullanımı açısından Fransız Empresyonistleri’nden izler taşımakla birlikte, resimlerindeki içerik, alegori, şiirsellik onu daha ziyade Sembolistler’e yakın kılıyor. İzlenimden ziyade duyguya ve ifadeye önem veren Hüseyin Avni Lifij, poşadlarında tıpkı bu resimde olduğu anlık duyumsamalarını kayda geçiriyor. küçük bir mimari ünite olarak yeşillikler içerisindeki bir cami, birbirinin içerisinde kaybolan renk katmanları arasında gerçekten de anlık bir izlenimin ardından belirdiğini hissettiriyor. Neredeyse avuç içi büyüklüğündeki bir yüzeyde bu derinlikte bir imgeyi gizleme becerisi, insana resim sanatının yanılsama gücünü bir kez daha hatırlatıyor.

1984’te İstanbul’da ayımlanan ve Adnan Coker tarafından hazırlanan “Avni Lifij Poşadlar” kitabı, s.71’de yer yapmaktadır. Karlar altında bir Osmanlı mahallesi, sırtını bir başka binaya dayamadan ayakta duran bağımsız, müstakil bir ev. Avni Lifij’in sembolist dünyasına bu denli denk düşebilecek başka kaç imge vardır? Lifij’de döneminin pek çok ressamı gibi bir kent gezgini. Yalnız onun merakı boğazın sularına doğru değil daha çok sıkışık sokak dokusuna, mahalle aralarına kayıyor. Kimi zaman karlar altında yürüyen bir figür, kimi zaman sokak dokusunun bittiği yerde beliren küçük bir meydan... Lifij, İstanbul’un turistik güzelliklerinde değil yaşamın kendisini ele verdiği kuytu sokaklarında dolanıyor. Bu küçücük poşad belki de sanatçının kendisiyle özdeşleştirdiği kutu gibi bağımsız bir evin kütlesini ve birbiri ardına geometrik oyunlar sergileyebileceği irili ufaklı ev grubunu görünür kılıyor. Her zamanki ustalığıyla fırçasını yüzeyde incelikle kaydırıyor, boyayı ve renkleri sanki tek bir tüpten çıkmışçasına tüm resme yayıyor sanatçı.

İBRAHİM SAFİ

1918 yılında Kafkasya’da savaşan askerlerle birlikte Türkiye’ye geldi. Moskova Güzel Sanatlar Akademisi’nde yarım kalan sanat öğrenimini İstanbul’da Sanayi-i Nefise’de tamamladı. Namık İsmail’in atölyesinde çalıştı. Hükümet tarafından Viyana ve Roma’ya gönderildi. Sanatı, peyzaj geleneği üzerine kuruludur. İstanbul’un doğa ve tarih zenginliği, resimlerinde canlı ve ışıltılı renklerle yer alır.

İmzalı. Tuval üzerine yağlıboya.

Boyut: 41 x 29,5 cm.

Fiyat: 8.000 TL / $540.500,00

ELİF NACİ

1914’te Sanayi-i Nefise Mektebi’ne girerek resim bölümünde İbrahim Callı’nın öğrencisi oldu. Gazeteciliğe öğrencilik yıllarında İfham gazetesinde başladı. İleri Son Posta, Tan, Milliyet gazetelerinde çalıştı. 1937’de girdiği Cumhuriyet gazetesinde arşiv servisini kesintisiz 40 yıl yönetti. Sanayi-i Nefise’yi bitirdikten sonra Müstakil Ressamlar ve Heykeltıraşlar Birliği’ne katıldı. İlk kişisel sergisini 1930’da açtı. 1933’te D Grubu’nu kuran ressamlar arasında yer aldı. Öğrencilik döneminde izlenimci anlayışın etkisinde kalan Elif Naci D Grubu içinde soyut anlayışa yöneldi. Bu döneminde Paul Klee, George Braque gibi çağdaş resim sanatının ustalarının yanı sıra, Hafız Osman, Mehmet Esad gibi hat ustalarından da etkilendi. 1940’lardan başlayarak 1970’lere değin resimlerine hat sanatının soyut özellikleri egemen oldu. Yaşamının son yıllarında “geometrik-soyut”a yöneldi. Ressamlık, müzecilik, yazarlık gibi çeşitli uğraşları bir arada yürütmesiyle olduğu kadar, nüktedanlığı ve çelebi kişiliğiyle de tanındı.

ŞEREF AKDİK

Fatih’te doğdu. İlk ve orta öğrenimini İstanbul Fatih’te görürken aynı yıllarda sanata olan ilgi ve merakı ile kendini bu konuda geliştirmeye başladı. Tabii bu eğiliminin kaynağında “Reis-ül Hattatin”olarak tanınan babası Kâmil Akdik vardı. Babasının çalışmalarıyla Şeref Akdik Öğretmen Hoca Ali Rıza ile tanıştı. 1915’te girdiği Sanay-i NeŞse’de Callı’nın yanında öğrenim gördü. 1925’te okulunu bitirerek o tarihte açılan Avrupa sınavını kazanarak Paris’e gitti. Paris’te Julian Akademesi’nde Paul Albert Laurens ile çalıştı.

1930 kuşağının izlenimci eğilimli ressamları arasında yer alan Akdik, akademik bilgi ve deneyimlerini yöresel gözlemleriyle birleştirdi. Yağlıboya Şgür ve portrelerinde klâsik anlatıma bağlı kalırken, suluboya ve karakalem manzara ve desenlerinde klâsik anlayışından ödün vermeden izlenimci anlayışa yaklaştı. Sağlam desene dayanan empresyonizm anlayışı içinde realist çalışan ressamlarımızdandır. Konularını yurt gerçeklerinden alan, köyü, köylüleri işleyen resimlerinde açık ve izlenimci bir yatkınlık görülmemektedir. 1930 kuşağının sanat anlayışını benimsemiş görünmekle birlikte yer yer izlenimciliği aşan, biçim sorunlarına cesaretle yönelen ve üyesi olduğu Müstakiller’in sanat görüşüne yakın düşen resimleriyle bir ara dönem sanatçısı olarak tanımlanabilir. Ülkemizde Degas’ın sağlam desene dayanan empresyonizm anlayışının kuvvetli bir temsilcisi oldu. Canlı ve parlak renkleri portre ve peyzajlarında tuvallerine aktardı. Eserleri, Washington’daki Ulusal Galeri, Nice Müzesi, İstanbul Devlet Resim Heykel Müzesi ve özel koleksiyonlarda yer almaktadır.

PERTEV BOYAR

Kuleli Askeri Lisesi’ni bitirdi. Sami Yetik’ten ders aldı. Akademiye dışarıdan devam ederek İbrahim Callı atölyesinde sanat bilgisini geliştirdi. Halkevi sergilerine ve devlet sergilerine katıldı. Resmin yanı sıra müzik ile de ilgilendi. Peyzaj türünde yoğunlaşan resimleri, asker ressamlar kuşağının sanat anlayışı kapsamında klâsik - izlenimci çizgidedir.

İmzalı. Karton üzerine yağlıboya.

Boyut: 20 x 14 cm.

Fiyat: 3.000 TL / $202.700,00

AYETULLAH SÜMER

1925 yılında sanat eğitimi için Fransa’ya gitti. Brengier’den, klâsik öğretinin ilkelerine uygun dersler aldı. Türkiye’de Güzel Sanatlar Birliği’nin geleneksel sergileriyle akademik doğacı bir anlayış düzeyinde yaygınlık kazanmış olan sanat anlayışının temsilcileri arasında yer aldı.

Bu anlayışa doğa biçimlerini foto-realist bir çizgiye yakınlaştıran ve zaman zaman biçimsel bir idealizm arayışına yönelen eğilimiyle yeni bir alternatif oluşturdu.

NURİ KORMAN (BEŞİKTAŞLI HACI NURİ EFENDİ)

İstanbul, Ortaköy’de doğdu. Kırk günlük iken Beşiktaş’a getirildiği ve ömrünün sonuna kadar orada oturduğu için “Beşiktaşlı” diye meşhur oldu. Beşiktaş’da Sıbyan mektebinden sonra, yine oranın Rüştiye mektebini bitirdi. Adliye Temyiz Ceza Mahkemesi kalemine devam etti. Taliki Zeki Dede’den, sülüs ve nesihi Alaeddin Bey’den öğrendi. Alaeddin Bey vefat edince Muhsinzade Abdullah Bey’den ders almaya devam etti. 18 yıl haftada iki defa devam ettikten sonra icazet aldı. Muhsinzade Nuri Efendi’yi hattat olarak çok beğenirdi. “Benim namımı yaşatacak olan odur” derdi. Hacı Nuri Efendi Beşiktaş’da Mektebi Hamidi’nin sülüs ve nesih hocasıydı. Sonra Matbaa-i Amire’nin baş hattatı oldu. Bir buçuk sene Mısır’da kaldı ve orada hat dersi verdi. İstanbul’a döndüğünde Medrese-tül Hattatin’de sülüs ve nesih hocalığına tayin edildi. Harf inkilabından bir zaman sonra da Güzel Sanatlar Akademisi’nde yazı hocalığı yaptı. Kendisi aynı zamanda dini musiki ile de ilgilenirdi.

Mâcid Ayral’ın (1308 - 1381 / 1891 - 1961)

Mihriban Sözer (Keredin) koleksiyonundaki eserlerinden bu levhada “Allah veliyyü’t-tevfik” (yani başarı Allah’tandır) ibaresi, Yâkût el-Musta’sımî’den beri mutad olan özel tertiple yazılmış. “Veli el-” kelimelerinde lâm harfi doğrudan elişe birleştirilerek, ye harfi, altında iki noktalı bir keşîdeyle ifade edilmiş, bu suretle nefis bir denge unsuru oluşturulmuştur.

Irvin Cemil Schick Sabancı Üniversitesi Öğretim Görevlisi. MACİT AYRAL İstanbul’da doğdu. Sülüs ve nesihi Beylerbeyi’nde Hamidiye Mektebi’nde okurken, Hocası Ali veEnderunlu Ahmet Rakım Efendi’lerden öğrendi. Hattat fiefik Bey’e hayrandı ve yazısına çok çalıştı.

Medresetü’l-Hattatin’e devam etti. İsmail Hakkı Bey’den celî sülüsünü, Hulusi Efendi’den talik yazısını ilerletti. 1955 yılında Irak’a hat hocalığı için gitti. Şişli, Levent, Şile, Seyid Ahmet, Bebek, Yeşilköy Kemer Hatun ve Davut Paşa camilerinde celî yazıları yer almaktadır.

HALİM ÖZYAZICI

İstanbul’un Haseki semtinde doğdu. Rüştiye’yi bitirdikten sonra Sanayi-i Nefise Mektebi’ne gitti. Medresetü’l-Hattatin’de hat dersi aldı. Yazıya rık’a ile Hamid Aytaç’la başladı ve daha sonra Ferid Bey’den divanî, Hasan Rıza ve Kâmil Akdik’ten sülüs ve nesih, Hulusi Efendi’den talik meşki aldı. Uzun süre serbest çalıştı. 1948 - 1962 yılları arasında Güzel Sanatlar

Akademisi’nde hat öğretmenliği yaptı.

Ketebeli. Celî sülüs hatla “Bu da geçer yahu” yazılı.

Boyut: 20,5 x 19 cm.

Fiyat: 1.000 TL / $67.500,00

Ketebeli, h.1376 (1956) tarihli. Celî sülüs hatla “Allah her şeye kadirdir” yazılı.

Boyut: 34 x 37,5 cm.

Fiyat: 2.000 TL / $135.100,00

Ketebeli, h.1371 (1951) tarihli. Celî sülüs hatla Kelime-i Tevhid yazılı.

Boyut: 12,5 x 8,5 cm.

Fiyat: 1.500 TL / $101.300,00

Macid Ayral’ın (1308 - 1381 / 1891 - 1961)

Mihriban Sözer (Keredin) koleksiyonundaki eserlerinden bu güzel Kelime-i Tevhîd’de “lâ ilâhe illâ” kelimelerinin elif ve lâm’ları sanki“Allah” ismini işaret eden oklardır. “Muhammedün resûlullâh” ise solda dikine, sanki bir istinad duvarı gibi istifi tamamlıyor. Macid bey’in 1951’de yazdığı çok alımlı bir levha. I.C.S.

Ketebeli, h.1344 (1925) tarihli. Celî sülüs hatla “Allah hu Rabbi” yazılı.

Boyut: 20 x 16 cm.

Fiyat: 500 TL / $33.700,00

Ketebeli, h.1371 (1951) tarihli. Sülüs hatla “Muhammed Aleyyisselam” yazılı.

Fiyat: 1.000 TL / $67.500,00

Çap: Çap: 13 cm.

Ketebeli. Sülüs hatla “Cennet anaların ayakları altındadır” yazılı.

Boyut: 19 x 17 cm.

Fiyat: 1.000 TL / $67.500,0

Macid Ayral’ın (1308 - 1381 / 1891 - 1961)

Mihriban Sözer (Keredin) koleksiyonundaki birçok eseri arasında, muhtevası bakımından en çok sevdiğim, tokça sülüs ile yazılmış bu levhasında şöyle deniyor: “Şeri’atda şu senindir bu benim / Tarikatda hem senindir hem benim / Hakikatde ne senindir ne benim”. Bu nefis levhaya sahip olacak olan talihli koleksiyoncunun, anlamını hatırında tutmaktan geri kalmaması en samimi dileğimdir.

Macid Ayral’ın (1308 - 1381 / 1891 - 1961)

Mihriban Sözer (Keredin) koleksiyonundakieserlerinden bir Türkçe levha daha. Celî ta’lik yazısıyla yazılmış olan bu sûfiyâne levhada şöyle deniyor: “Senlik de yoktur, benlik de bizde / Zerrât-ı âbız bir tek denizde” (Vâridât-ı Süleyman)

Ketebeli, h.1356 (1937) tarihli. Tezhibi Mihriban Sözer tarafından yapılmış ve 1940 tarihli. Sülüs ve nesih hatla Besmele, Hz. Muhammed’in vasışarı ve 4 Halife’nin isimleri yazılı.

Boyut: 55 x 39 cm.

Fiyat: 20.000 TL / $1.351.300,00

Reisü’l-hattatin Hacı Ahmed Kâmil Akdik (1278 - 1360 / 1861 - 1941),

son dönemin en önemli hattatlarındandır. “Yazının zevkine varmak için, ben onunla beraber yatmalıyım” diyen Kâmil Efendi’nin 1937 tarihli bu hilyesi, tam da birlikte yatılası bir eserdir gerçekten! Sülüs ve nesih yazılarının güzelliği bir yana, son dönemin önde gelen müzehhibelerinden Mihriban Sözer (Keredin) (d.1332 / 1914) tarafından 1940’ta yapılan tezhib, sanatçının en güzel çalışmalarındandır denilse, yeridir. Süheyl Ünver’in talebesi olan Mihriban Hanım, önce Güzel Sanatlar Akademisi’nde çalışmış, 1949’dan sonra ise emekliliğine kadar Topkapı Sarayı Müzesi’nde tezhib ve el yazması restorasyonu yapmıştır. Kendi özel koleksiyonu için yaptığından, Mihriban Hanım’ın ziyadesiyle özenerek hazırladığı tezyinatın klâsik tarzda koltuk tezhibi özellikle dikkate değer. Müzehher hilâli, rumili fonu, mütenevvi durak işaretleri, oklu besmelenin üstündeki klâsik tezhibiyle küçük bir mücevher, dört dörtlük bir hüsn-i hat eseridir. I.C.S

KÂMİL AKDİK

İstanbul’da doğdu. Sami Efendi’den sülüs ve nesih hattı öğrenip icazet aldı. 1909’da Nişan-ı Hümayun Kalemi mümeyyizliği ve hat hocalığı yaptı. 1914’te Medrese-tül Hattatiyn sülüs ve nesih hocalığını, 1918’de Galatasaray Sultanîsi’nin rik’a hocalığını üstlendi. Sultan V. Mehmed Reşad tarafından “Reis-ül Hattatıyn” ünvanıyla ödüllendirildi. 1940’da Prens Tevfik Paşa’nın Kahire’de yaptırdığı caminin kubbe ve kuşak yazılarını yazdı.

Ketebeli, h.1367 (1947) tarihli. Sülüs ve nesih hatla Besmele, Hz. Muhammed’in vasışarı ve 4 Halife’nin isimleri yazılı. Tezhibi Mihriban Sözer tarafından yapılmış.

Boyut: 64 x 40 cm.

Fiyat: 12.500 TL / $844.500,00

Son dönemin mümtaz hattatlarından Macid Ayral (1308 - 1381 / 1891 - 1961),

Latin harşerinin kabulünden sonra da sanatını terk etmemiş, 1955’te Irak’a gitmiş hat sanatının anavatanında yıllarca hat hocalığı etmiş müstesna bir beyefendiydi. Eserlerinde Şefik Bey tarzını sürdüren Macid Bey’in 1947 tarihli bu hilyesini son devir müzehhibelerinden Mihriban Sözer (Keredin) ertesi yıl tezhib etmiş, ama belli ki satmaya kıyamamış, koleksiyonuna eklemiştir. Eser bu kimliğiyle Macid Bey ile Mihriban Hanım’ın yıllar süren teşrik-i mesaisinin güzide örneklerindendir. Mihriban Hanım tarafından tezhib edilmiş hilyeler arasında Sadberk Hanım Müzesi’nde Hulusi Efendi’nin, Ekrem Hakkı Ayverdi koleksiyonunda Kazasker Mustafa İzzet Efendi’nin ve Mehmed Şevki Efendi’nin, bir özel koleksiyonda ise Hamid Aytaç’ın hilyeleri vardır. I.C.S.

Sultan II. Abdülhamid (1876 - 1909) tuğralı. Aznavur işi. Yuvarlak ayaklı yüksek gövde fes formunda. Kazıma tekniğiyle stilize iri kıvrık dal ve yaprak motişeri işli.

Boyut: Yükseklik: 24 cm.

Fiyat: 35.000 TL / $2.364.800,00

Mısır. Sultan Abdülaziz (1861 - 1876) tuğralı. Eski Türkçe “Matat Ğazarosyan” damgalı. Düz dipli şişkin gövde dar boyunlu ve bombe kapaklı. Kulbu dal, kapak tutamağı kuş formunda.

Boyut: Ağırlık: 424 gr. Yükseklik: 21,5 cm

Fiyat: 3.000 TL / $202.700,00

Sultan II. Abdülhamid (1876 - 1909) tuğralı. Düz dipli şişkin gövde dar boyunlu ve bombe kapaklı. Kulbu dal, kapak tutamağı armut formunda. Kazıma tekniğiyle stilize kıvrık dal ve geometrik desenler işli.

Boyut: Ağırlık: 322 gr. Yükseklik: 20,5 cm.

Fiyat: 3.750 TL / $253.300,00

İmzalı. Karton üzerine suluboya.

Boyut: 40 x 30,5 cm.

Fiyat: 5.000 TL / $337.800,00

VİCEN ARSLANYAN

İstanbul’da doğdu. Ressam ve eğitimci Arslanyan, 1883’de girdiği ve başarılı çalışmaları nedeniyle 1884 yılında ödüllendirildiği Sanayi-i Nefise Mektebi’nden 1887’de mezun oldu. İlk olarak Mayıs 1903’de Beyoğlu Passage Oriental’deki İstanbul Salonu’nda açılan bir sergiye dört eserle katıldı. Galatasaraylılar Yurdu’nun Haziran 1916’daki ilk sergisine, 112 numarada Ayasofya Cami’sinde Hünkar Mahfili, 113 numarada Ayasofya Camii’ndeki Küp, 114 numarada Cami Kapusu ve 115 numarada Ayasofya Camii’nde Bir Köşe tablolarıyla katıldı. 1917 yılındaki Galatasaraylılar’ın ikinci sergisinde 43 numarada Rüstem Paşa Camii karşısı, 44 numarada Rüstem Paşa Camii Mâksuresi ve 45 numarada 14 yağlıboya etüdle yer aldı. 1920’deki Türk Ressamlar Sergisi’ne ise 10 eserle katıldı. Sergi kataloğunda Arslanyan’ın Sanayi-i Nefise 58 47 59 Mektebi’nden mezun olduğu ve Galatasaray Sultanisi’nde hoca olduğu belirtilmektedir. 1922’deki 4. Galatasaraylılar Sergisi’ne 4 eserle katılan sanatçı, daha sonra 1928’deki sergide Rüstem Paşa Camii adlı tablosunu sergiledi.

1929, 1930, 1931, 1933 ve son olarak da 1938’de Güzel Sanatlar Birliği Resim Şubesi’nin sergilerine çeşitli çalışmalarıyla katıldı. 1915 - 39 yılları arasında Galatasaray Lisesi, Aramyan, Bezazyan, Bezciyan, Esayan, Getronagan, Mıkhitaryan ve Nor Tıbrotz Ermeni (bkz. s.163) okullarında resim öğretmenliği yaptı. 1936’da Ermeni okullarında okutulan Bedros Adruni’nin matematik kitabını (1936) Sarkis Cilingiryan (Tchilinguirian) ile birlikte resimledi. Aralarında minyatürcü ve araştırmacı Berc Erziyan ile desinatör Filip Elmok’un yer aldığı pek çok öğrenci yetiştirdi.

İmzalı, 1928 tarihli. Tuval üzerine yağlıboya. Duralite maruşe edilmiş.

Boyut: 46,5 x 34 cm.

Fiyat: 6.000 TL / $405.405,00

İmzalı, 1884 tarihli. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 29 x 22 cm.

Fiyat: 4.000 TL / $27.027,00

İmzalı. Karton üzerine suluboya.

Boyut: 46,5 x 31,5 cm.

Fiyat: 7.500 TL / $506.757,00

Damgalı. 19. yüzyıl.

Boyut: 14,5 x 11 cm.

Fiyat: 3.000 TL / $202.703,00

İmzalı. İmzanın üst kısmında “Cairo” yazılı. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 38 x 27 cm.

Fiyat: 25.000 TL / $168.919,00

İmzalı. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 27,5 x 21 cm.

Fiyat: 15.000 TL / $101.351,00

OSCAR CHİMCHİDİAN

Sivas’ta doğdu. 1903’te ailesiyle birlikte Mısır’a göç ederek Kahire’ye yerleşti. 1918’de Paris’e giderek AcadeÅLmie Julien’de sanatını geliştiren Chimchidian, Louvre Müzesi’nde bir süre çalıştı ve Batı resmiyle ilgili incelemelerde bulundu. Sanatçı, Mısır’a döndükten sonra Kral Faruk için tablolar yaptı.

Prens ve Prenseslere resim dersleri verdi. Sipariş üzerine pek çok çalışma yapan Chimchidian yaşamını Kahire’de sürdürdü.

Provenance:

- J. Staats Forbes koleksiyonu, Londra.

- Mrs. Hamilton koleksiyonu, Londra.

- Özel koleksiyon.

NARCİSSE - VİRGİL DİAZ DE LA PENA

Peyzaj ve figür ressamı olan sanatçı İspanyol asıllı bir ailenin çoçuğu olarak, Fransa’nın Bordeaux kentinde dünyaya geldi. O yıllarda diğer yeni yetişen sanatçıların yaptığı gibi. Narcisse’te resim yapmayı Louvre’da, renkleri ustaca kullanan sanatçıların tablolarından etkilenerek öğrendi. Corregio ve Prudhon’dan etkilendi.

Çalışmalarında oryantalist etkiler bulunan EugeÅLne Delacroix ve Barbizon’da 1836 senesinde arkadaşlık kurduğu TheÅLodore Rousscau’yu manevi babaları olarak adlandırırdı. Narcisse’in ilk sergisi 1831 ve 1837 yılları arasında gerçekleşti. 1848’in Salon’uyla Barbizon ekolü ressamları hem vazgeçilmez hem de 1860’ların sonuna kadar Fransız peyzaj resminde tanınmış bir varoluşa sahip oldular.

Barbizon’da Narcisse ve arkadaşları Corot ve Daubigny’le doğayı tekrardan keşfettiler. Barbizon ressamlarının yöntemleri ve fikirleri her ne kadar birbirinden farklı olsa da hepsinin ortak yönü doğaya olan düşkünlükleri ve gözlemlerine sadık olmalarıydı. Narcisse, Renoir’in ve genç Monet’nin ileriye gideceklerine inanarak onlara destek verdi. Sanatçının hareketleri Barbizon’un çevresiyle sınırlıydı.

Konularının ana teması olarak tercih ettiği Barbizon’un ormanlarını genelde arka plan olarak kullanıp gidemediği yerleri hayalince işledi. Sanat tarihçileri her ne kadar Narcisse’i bir ekole ait etmeye çalıştılarsa da Barbizon’dan çıkmış olmasına rağmen, Narcisse özgür bir ruha sahipti ve kendi içgüdülerini takip ederdi. Empresyonizm, bulunduğu yüzyılın ortasına kadar yayıldı.

Diaz, Corot, Daubigny, Theodore Rousseau ve Millet’ninresim anlayışı, empresyonizm hâkimiyet kazanana kadar batı kültüründe çok rağbet gördü. Narcisse - Virgil Diaz De La Pena’nın eserleri Louvre Müzesi, Reims Müzesi, New York Metropolitan Müzesi gibi dünyanın sayılı müzelerinde yer almaktadır.

İmzasız. Arkası “Paris 1851” yazılı. Tuvalin arkasındaki etiket Ermenice yazılı. Tuval üzerine yağlıboya.

Boyut: 76 x 61 cm.

Fiyat: 1.000 TL / $675.676,00

Monogramlı. Alt kısmında “Constantinople” yazılı. Tuval üzerine yağlıboya. Restore edilmiş. 19. yüzyıl.

Boyut: 38 x 24 cm.

Fiyat: 5.000 TL / $337.838,00

ARSENE CHABANİAN

Osmanlı döneminde yetişmiş önemli bir deniz ressamıydı. Eğitimini Venedik Murad Rafaelyan Okulu’nda tamamladı. Ressam Balotti’nin atölyesine devam eden Chabanian, yeteneğiyle hocalarını dahi şaşırtırken, çalışmalarıyla, dönemin ünlü ressamı İvan Konstantinovic Ayvazovski’nin takdirini kazandı.

Rusya’ya giden Chabanian’ı atölyesine konuk eden Ayvazovski, ona Fransa’ya giderek çalışmalarını Paris’te sürdürmesi için telkinde bulundu.

Paris’te Gustave Moreau, Jean Paul Laurens ve Benjamin Constant’ın atölyeleriyle AcadeÅLmie Julien’de çalışmalar yapan sanatçı, büyüleyici fırçasıyla sayısız deniz manzarasına imza attı. Chabanian, Deniz Ressamları Birliği’nin kurucu üyelerinden olup, İtalya, Belçika ve Japonya’da sergiler açtı.

Özel koleksiyonlar ve Fransa’daki müzeler dışında,sanatçının yapıtları halen Philadelphia, Washington, New York, Buenos Aires, Berlin ve Münih gibi ünlü kent müzelerinde de yer almaktadır.

Sultan II. Abdülhamid (1876 - 1909) tuğralı. Eski Türkçe “Melik” yazılı, “M” inisyalli ve “Mısır Hidiv” armalı. Gövdesi silindir formunda dört hazneden oluşmakta. Her iki yanında hazneleri vida tekniğiyle birbirine bağlayan çubuklar yer almakta. Kulbu dal formunda.

Boyut: Ağırlık: 2384 gr. Yükseklik: 34 cm.

Fiyat: 60.000 TL / $405.405,00

Fiyat: 2.500 TL / $168.919,00

“h.E” imzalı. Moskova. 1899 - 1908 arası. Aslan ayağı formunda 4 ayaklı yuvarlak bir kaide üzerinde yer alan şişkin gövde bombe kapaklı ve çift kulplu. Gövdesinde musluğu yer almakta. Kulbu dal, musluk tutamağı yaprak formunda. Gövdesi döküm tekniğiyle çiçek ve iri dal ve yapraklardan oluşan m...

Boyut: Ağırlık: 3955 gr. Yükseklik: 46,5 cm.

Fiyat: 25.000 TL / $168.919,00

Yaprak formunda dört ayaklı bir kaide üzerinde yer alan şişkin gövde dar boyunlu ve geniş ağızlı. Kapağı bombeli. Gövdesinin alt kısmına monte edilmiş musluğun tutamağı ve kulpları kıvrık dal formunda. Gövdesi kazıma tekniğiyle geometrik desenler ve iri yaprak motişeri işli. 19. - 20. yüzyıl.

Boyut: Yükseklik: 50 cm.

Fiyat: 4.500 TL / $304.054,00

– 1993’te Ada Yayınları’nca İstanbul’da yayımlanan ve Turgay Gönenç tarafından hazırlanan “Nedim Günsür” kitabı, s.127’de yer almaktadır.

Bir inci dizisi gibi gerilmiş ağlar, mutlulukla salınan küçük takalar, öğle güneşinin altında yemeklerini atıştıran, güneşlenen yerli turistler...

Bir sahil kasabasının tüm ritmini ve enerjisini olanca güzelliğiyle resimlerine aktaran Nedim Günsür, ince matematiksel bir düzenlenişle kurguluyor kompozisyonlarını. Önden arkalara doğru orantılı olarak küçülen figürler, bütün lineer düzenlenişe vurgu yapan ufuk çizgisi, çizgiselliğe amorf bir cevap olarak yerleştirilen gerilerdeki birkaç ada. Günsür kızgın kumların üzerine yerleştirdiği öğelerle adeta bir geometri dersi veriyor izleyicisine.

– 1993’te Ada Yayınları’nca İstanbul’da yayımlanan ve Turgay Gönenç tarafından hazırlanan “Nedim Günsür” kitabı, s.103’te yer almaktadır.

– Türkiye İş Bankası’nın 16 Kasım - 30 Aralık 2006 tarihleri arasında düzenlediği “Nedim Günsür Retrospektif Sergisi”nde yer almıştır. (Sergi kataloğu, s.147.)

Sahil kasabalarındaki naif yaşam tarzını, kıyıya paralel uzanan evlerin tuhaf simetrisini muhtemelen Nedim Günsür kadar iyi gözlemlemiş bir başka ressamımız yok. Etrafındaki ince duyarlılığa, sade ve basit yaşam tarzına aynı tazelikle cevap veren bir başka ressamımızda mevcut değil. Neredeyse minyatür vari bir düzenlenişle ele aldığı konuyu narin çizgiler ve zarif renklerle sadeleştiren Günsür, bu dar konudan öyküsel tatlar barındıran kompozisyonlar çıkarıyor. Onun doğa ve insan sevgisi el attığı tüm konuları da kendisine benzetiyor.

– Türkiye İş Bankası’nın 16 Kasım - 30 Aralık 2006 tarihleri arasında düzenlediği “Nedim Günsür Retrospektif Sergisi”nde yer almıştır. (Sergi kataloğu, s.132.)

Bir sahil kasabasındaki renkli, huzurlu ve neşeli yaşam enine akan bir film şeridi gibi görünür kılınmaya çalışılırsa sonuç ne olur? Günsür’ün yaşam ve sanat anlayışını tipik özellikleriyle yansıtan bu resim adeta sağdan sola akan bir film şeridi gibi ilerliyor.

Kompozisyonun bir ucundan resme dahil olanlarla, akışı görünür kılan enlemesine yerleştirilmiş diğer tüm hareketler Günsür’ün ustalıklı çizim gücüyle ilerliyor.

En ince ayrıntısına kadar düşünülmüş eylemler, figürlerin ve hatta balıkların yerleşimindeki hesaplılık, bu büyük ustanın doğanın güzelliklerini resmingüzellikleri ile buluşturmadaki hünerini ele veriyor.

– Türkiye İş Bankası’nın 16 Kasım - 30 Aralık 2006 tarihleri arasında düzenlediği “Nedim Günsür Retrospektif Sergisi”nde yer almıştır. (Sergi kataloğu, s.110.)

Şiddet ve vahşiliğin yırtıcı köpeklerle özdeşleştirildiği bu sembolik kompozisyon, Nedim Günsür’ün bireyler arasındaki çıkarcı hesaplaşmayı görünür kılmaya çalıştığı sert resimlerinden biri. Paramparça olmuş bir erkek bedenini sağından solundan koparan köpek grubunun gözükaralığı, olayın sebeplerini gizliyor.

Günsür, köpekleri öyle bir ustalıkla stilize ederek kompozisyona yerleştiriyor ki olayın tüm gerilim ve dramatikliği izleyicisine gerçekten de olmuş bir olayı izliyormuş duygusu sunuyor.

İmzalı, 1983 tarihli. Tuval üzerine yağlıboya.

Boyut: 50 x 36 cm.

Fiyat: 40.000 TL / $27.027,00

– 1993’te Ada Yayınları’nca İstanbul’da yayımlanan ve Turgay Gönenç tarafından hazırlanan “Nedim Günsür” kitabı, s.105’te yer almaktadır.

Resimlerini ezilenlerin onurlu hayatına adayan bir ressam için masa başında geçen 1 Mayıs kutlamasının izleri neler olabilir? Sıkıntının artığı olarak kültablasında iri kara bir lekeye dönüşen sigara izmaritleri, saatli maarif takviminin zamana vurgu yapan soluk yüzü, umudu ve geleceği müjdeleyen renk renk çiçek, çalışıp çalışmadığı tam olarak anlaşılamayan bir çalar saat... Nedim Günsür sıklıkla yaptığı gibi sokaklardaki karışıklık yerineodasına kurduğu stüdyosunda 1 Mayıs’ın birlik, beraberlik ve dayanışma dolu anlamını kutluyor.

Toplumsal gerçekci bir ressam olan Nedim Günsür, Zonguldak Ereğli’sindeki öğretmenlik görevinin ardından 1959 yılında İstanbul’a yerleşir. Göç, gecekondu yıkımları ve çatışmaları... gibi sosyal ve politik konulara eleştirel bir yaklaşım geliştirdiği resimleri bir süre sonra balıkçıların gündelik yaşamlarına da yönelir.

Denizle iç içe geçen bu zorlu ama renkli yaşamın en etkili gözlemcilerinden biridir Nedim Günsür. Tan vaktinde ağlarını çeken, ellerindeki fenerlerle rızklarını aydınlatan bu balıkçı grubu, Günsür’ün karanlık döneminin ardından onu rahatlatan dizilere dönüşür. Bu resimlerin belki de en tipik özelliği denizin tuzu ve kokusundan feyz alanizleyicisine büyük bir yaşam coşkusu aşılamasıdır.

– Türkiye İş Bankası’nın 16 Kasım - 30 Aralık 2006 tarihleri arasında düzenlediği “Nedim Günsür Retrospektif Sergisi”nde yer almıştır. (Sergi kataloğu, s.133.) 89

AHMET PİRİŞTİNA KOLEKSİYONU

(*) Sanatçının biyografisi 94. sayfadadır.

NURİ İYEM

Çocukluğundan itibaren gelişen resim tutkusu, Akademi’ye kaydolmasıyla sonuçlandı. Yaptığı çalışmaları, o yılların en önemli sanat etkinliği olan Galatasaray sergilerinde, resimlerini hayranlıkla izlediği Nazmi Ziya’ya gösterdi ve onun teşvikini de aldıktan sonra kaydını yaptırıp derslere başladı.

Nazmi Ziya, Hikmet Onat, Callı ve Levy’nin öğrencisi olan genç ressam, aynı zamanda Feyhaman Duran, Namık İsmail gibi diğer akademi hocalarının fikirlerinden de yararlandı. İyem, Akademi’nin orta bölümünü birincilikle bitirdikten sonra, askerlik görevini tamamladı ve 1940 yılında, dört yıl sonra ilk mezunu olacağı yeni açılan yüksek bölümüne girdi.

1950’li yıllarda yöneldiği soyut anlayış paralelinde ürettiği resimler, onun sanatının üslupla tanımlanamayacağını kanıtlar. Bugün onun soyut resimlerini gördüğümüzde, hangi anlayışta çalışmış olursa olsun sanatın üst seviyede üretimine yoğunlaşmış olduğunu anlarız. 1960’lı yıllarda,

Anadolu insanını onların yaşamını, iç dünyasını, köyden kente göç edenleri ve gecekondu yaşamını anlatan figüratif resimler üretmeye yoğunlaştı.

Bereketli topraklarıyla ve medeniyetler doğuran özelliğiyle; Anadolu’yu bir kadın olarak algılamış ve ürettiği kadın portrelerinde, iç dünyanın aynası olan gözlerin ışığında, bir parçası olduğumuz toplumu tüm gerçekliğiyle yansıttı. Kadınların gözlerindeki ışığın derinliklerinde sadece günümüzün değil, Anadolu insanının geçmiş zamanlardan bugüne uzanan ve nesillerdir değişmeyen acıları, sıkıntıları, sevinçleri, heyecanları ve gelenekleri bulunmaktadır. Nuri İyem sanatı ve sanatçı kişiliğiyle, Türk resim sanatı tarihinin kilit isimlerinden birisidir. Günümüze ulaşan çabalarıyla gerçek bir ‘emektar’ ve nihayet ‘ustaların ustası’ olarak çağdaş Türk sanatının önünde geniş ufuklar açmayı başardı.

Anadolu kadınının fizyonomisini Antik Yunan büstleriyle yarışır güzellikte yapılası imgelere dönüştüren Nuri İyem’in çocuk yaşta yitirdiği ablasının hasretiyle ürettiği bu resimler onu Türk resminde gerçekten de ayrıcalıklı bir yere oturtuyor. Her bir surat aracılığıyla kişisel belleği ve geçmişi ile yüzleşen İyem, kimi zaman büyük bir hayranlıkla onurlu, kimi zaman da aşık olunası güzellikte kadın yüzleri boyadı. Bu resim, melankolik bir yüz ifadesi ile gözlerimizin ardındaki belirsiz bir boşluğa bakan çakır gözlü bir kadının hüznünü gizliyor. Başının hemen sağ yanında beliren yusyuvarlak bir ay, resimdeki dramatikliği arttırdığı gibi melankolinin yaydığı gizeme de derin bir vurgu yapıyor.

ADNAN COKER

1944 - 1951 yılları arasında İDGSA’da Zeki Kocamemi atölyesinde çalıştı. Ayrıca Halil Dikmen’den kompozisyon bilgileri aldı. 1955’te Avrupa sınavını kazanarak devlet bursuyla gitti.i Paris’te; 1956 - 57’de A. Lhote’un, 1957 - 60 yıllarında H. Goetz’in atölyesine devam etti. İspanya, Belçika ve Hollanda müzelerinde araştırmalar yaptı. İtalya ve İsviçre’de sanat eğitimine ilişkin incelemelerde bulundu.

1960’ta İDGSA Resim Bölümü’ne asistan olarak girdi. 1963’te dört sanatçı arkadaşıyla “Mavi” grubunu kurdu. 1964’te devlet bursuyla ikinci kez gittiği Paris’te Hayter atölyesinde gravür, Goetz’de resim çalıştı. 1965’te Salzburg Yaz Akademisi’ne katılarak E. Vedova atölyesinde, bu tür çalışmalarını sürdürdü.

1966’da öğretim üyeliğine atandı. İlk kişisel sergisini 1953’te “Sergi Öncesi” adıyla Ankara’da (DTCF) açtı.

İmzalı, 1981 tarihli. Kâğıt üzerine karışık teknik.

Boyut: 75 x 56 cm.

Fiyat: 10.000 TL / $675.676,00

Abidin Dino’nun bilinmezlikle dansı, onun en gizli yüzü. Hiçbir yerden, hiçbir nesneden doğmayan resimleri onun belki de en gizemli yönünü ortaya koyuyor. Bu ilginç kompozisyon da kıyaslanamaz ve karşılaştırılamaz şekilde sadece kendi varoluşuyla yaşayacak. Soyut, kendi renk değerleriyle işleyen bu ilginç resim, üretilirken keşfedilen açık gölgeler, geometrik ve belirsiz yüzey dağılımlarıyla müzikal bir ritm tutturuyor.

ABİDİN DİNO

İstanbul’da doğan Abidin Dino, çok küçük yaşta İsviçre ve Paris’e gitti. Uzun yıllar buralarda yaşadı. 1926’da İstanbul’a döndü ve bu sürede Robert Kolej’de okudu, daha sonra Babıalî’de yazar ve çizer olarak basın hayatına atıldı. İlk çalışmalarını, 1931’de Artist dergisinde, daha sonra pek çok dergi ve kitapta yayımlandı. 1934’te gittiği Sovyetler Birliği’nde tiyatro ve sinema çalışmaları yaptı.

Üç yıl boyunca Leningrad’da Eisentein ve Yutkevic’in yanında makyajdan dekora, rejiden senaryoya tüm yönleriyle sinema eğitimi aldı. Yutkevic’in yönettiği Madenciler filminde çalıştı. 1937’de 2. Dünya Savaşı nedeniyle Sovyetler Birliği tüm yabancı öğrencilerini geri gönderince Leningrad’dan ayrılmak zorunda kaldı. Türkiye’ye döndüğünde birkaç arkadaşıyla “D Grubu”nu, daha sonra da “Liman Grubu”nu kurdu.

Daha sonra Londra ve Paris’e gitti. Paris’te ressam ve dekoratör olarak çekim çalışmalarında bulundu. Pablo Picasso, Cocteau, Malraux gibi sanatın değişik dallarında sivrilmiş isimlerle dostluğunu geliştirdi.

1952’de kesin olarak Paris’e yerleşti. Değişik dönemlerde Fransa Plastik Sanatlar Birliği onur başkanlığı ve New York Dünya Sergisi sanat danışmanlığı yaptı. Yeryüzünün dört bir yanında açtığı sergilerin yanı sıra Fransızca ve Türkçe öyküler kaleme aldı. Resimleri düşünsel ve görsel temellere dayanır. Dönemsel çalışmalarını birbirine bağlayan şey de, bu düşünselliğin ve görselliğin sürekliliği ve kendiiçindeki organik ilişkisi olmuştur.

Lavislerin, suluboyaların, çizginin, kimi örnekte de nakşın ve incelikli süslemenin ressamı Abidin Dino, helezonlardan, sarmal renk geçişlerinden oluşan dev bir buketle karşımızda. Envai çeşit çiçeğin soyutlanarak güvercinlerle taçlandırdığı tüm kompozisyonu, kâğıdın üzerinden dışarıya dökülecekmiş gibi yerleştirmiş sanatçı. Doğanın nimetlerini tanımlayıp seyre açmaktansa izleyicinin hayal gücüne yer açan bir stilizasyonla kuruyor imgelerini Dino. Resim sanatında güzelliğe övgü, gözlere ve rüyalara şenlik tek bir resimde ancak bu kadar gerçekleştirilebilir.

Gök ile yeryüzünün, toprakla ufuk çizgisinin birbirinin içinde kaybolduğu hayali bir manzara. Abidin Dino tek bir rengin tüm olanakları ile romantik, düşsel bir sahne yaratıyor. Resmin derinliğinde, uzaklarda bir yerde başlayan ve tüm kompozisyonu diyagonal olarak kesen toprak kokulu bir yol, hem ölümü hem de yaşamı muştuluyor sanki. Tuhaf bir gizem, büyük ustalık gerektiren monokrom bir teknikle daha da büyüyor, kabarıyor. Doğayı kutsayan, puslu peyzajlarıyla görünenin ötesine ulaşan Dino’nun

İmzalı. Tuval üzerine yağlıboya.

Boyut: 54,5 x 46 cm.

Fiyat: 7.000 TL / $472.973,00

Dikine kesilmiş bir sırt veya Fontana vari bir yüzey yarılması. Abidin Dino, tuvalinin tüm santimetrekaresine yaydığı bir gövdeyle insan anatomisinin yepyeni bir haritasını çıkarıyor.

Tuvali yukarıdan aşağıya dikine kesen derin bir oluk, kadın mı erkek mi olduğunu tam olarak kestiremediğimiz bir vücudun omurgasını ele veriyor.

Resmin aşağı ucunda hafif kıvrımlarla son bulan bu yarılma, dışarıda bıraktığı tüm ayrıntıları izleyicinin hayal gücüne devrediyor.

Mühürlü. 1970’ler. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 76 x 56 cm.

Fiyat: 7.000 TL / $472.973,00

AVNİ ARBAŞ

Resim öğretmeni, asker ressamlardan Mehmet Ali Beyin yönetimindeki resim atölyesinde, Cihat Burak, Selim Turan gibi geleceğin önemli Türk ressamlarıyla bir arada çalıştı. İbrahim Safi, Naci Kalmukoğlu ile tanışıp onların atölyelerinde çalıştı. Galatasaray’dan ayrılıp Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümünün orta kısmına kaydını yaptırdı (1937). 1954’te Paris’teki ilk sergisinde yer alan ve Mahmut Makal’ın bizim Köy (Bir köy öğretmeninin notları)’ünden esinlendiği resimlerinde, Siirt gezisinden esinlendiği anlaşılmaktadır. Bu arada, çeşitli karma sergilere başta Liman Sergisi olmak üzere katıldı. Fransız Hükümetinin verdiği bir bursla Paris’e gitti. 1951’de Avni’nin Paris’ten gönderdiği resimler, Adalet Cimcoz’un İstanbul’da yeni açılan Maya Galerisi’nde sergilendi. Bu onun ilk kişisel sergisiydi.

Paris Galerie La Roue, Mayıs 1953’teki ilk sergisinde çoğunluğu Bizim Köy’den insan manzaraları, diye niteleyebileceğimiz resimlerden oluşuyordu. 1950’lerin başlarından beri birlikte olduğu Henriette Lapouge ile 1958’de evlendi.

Uzun yıllar boyunca gerçekleştirdiği Henriette portrelerinde, Arbaş’ın portre ressamı yeteneği tüm boyutlarıyla belirir. Tıpkı, zaman zaman yolu Paris’e düşen Nazım Hikmet’ten çalıştığı, desenlerde olduğu gibi. Avni Arbaş, Paris, Antibes e Vallauris’te, aralarında Picasso’ların, Tristan Tzara’ların, Aragon’ların, Prevert kardeşlerin de bulunduğu bir dostlar çevresi edinmiş ve Ecole de Paris ressamları arasında yerini almıştı.

Tüm yaşamını, renklerin ve çizgilerin dünyasına adamış bu Türk ressamı, dünyanın neresinde olursa olsun, oranın kokularını, renklerini, ışığını, havasını yansıtmıştı resimlerinde. Türkiye’ye döndükten sonra da, İstanbul’da Boğaz’ın ve Marmara’nın sürekli değişen ışığını, güney sahillerinin balıkların, balıkçılarını, meyvelerini, çiçeklerini resmetmeyi sürdürdü.

Mühürlü. 1968. Kâğıt üzerine çini mürekkebi.

Boyut: 75 x 55 cm.

Fiyat: 5.000 TL / $337.838,00

İmzalı. 1976. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 100 x 70 cm.

Fiyat: 8.000 TL / $540.541,00

– 1989’da Galeri MD tarafından İstanbul’da yayımlanan “Abidin Dino / Antibes Resimleri

Her resminde bir önceki çalışmasından elde ettiği deneyimi bir basamak yukarıya taşıyan Bedri Rahmi, farklı teknikleri ve farklı etkileri birbirinden farklı formlara ve alanlara uygulayabilmiş özel bir sanatçıdır. Doygun renklerin canlılıkla temsil ettiği bir İstanbul panoramasının önünde enine akan bir kompozisyon kurgusu ile yerleştirdiği çizgisel karakterdeki imgelerle ilginç bir derinlik ve zaman vurgusu yaratıyor sanatçı. Yüzeye yaptığı tüm dokunuşun bir resim olduğunu ayan beyan ilan ediyor Bedri Rahmi. Tuvalin beyaz fonu kompozisyonun kıyılarından taşarak resmin bir parçası olmakla kalmıyor aynı zamanda sanatçının yüzeyi bir defter gibi kullandığını da gösteriyor. Manzarayı var eden öğelerin durgunluğuna karşı sanki başka bir zamana aitmiş hissi veren ön taraftaki figürler, at arabası, köşk ve resmin sağından giriş yapan araba ile hem bir tezatlık hem de resimsel bir denge kuruyor. Manzaradaki oturmuşluğa karşılık insanların eylemleri zamanın ileriye doğru aktığının kanıtı.

İmzalı, 1943 tarihli. Kâğıt üzerine karışık teknik.

Boyut: 63 x 49 cm.

Fiyat: 20.000 TL / $135.135,00

EREN EYÜBOĞLU

Romanya’nın Yaş kentinde, Güzel Sanatlar Akademisi’nde resim öğrenimi gördü. 1930-1932 yıllarında Paris’te AndreÅL Lhôte atölyesinde çalıştı.

İlk sergisini 1933’te Paris’te Jean Europe’ta açtı. 1936’da Paris’te tanıştığı Bedri Rahmi Eyüboğlu ile yaşamını birleştirdi. Eşiyle birlikte Türkiye’ye döndü ve D Grubu sergilerine, devlet sergilerine katıldı. 1957’de Edinburg Festivali’ne 1958’de Hamburg Türk Kadın Ressamlar Sergisi’ne yapıt verdi. 1941’de İstanbul’da ilk kişisel sergisini açtı.

Resmin yanısıra seramik sanatıyla da ilgilendi. Sanat yaşamının ilk döneminde, Lhôte etkisinin altında konstrüktif anlayışta çalışırken, daha sonraki resimlerinde, eşi Bedri Rahmi’nin sanatından kaynaklanan daha renkçi ve yöresel bir resim anlayışına yöneldi.

Anadolu gezilerinden ve özellikle Bursa yöresinden esinlenerek yöre yaşamını ve halk motişerini, duyarlı bir anlatımla yansıttı yapıtlarına.

Renge yönelmiş olmakla beraber, biçimin kazandıran yapısal yorumunu ihmal etmedi.Zamanla Bedri Rahmi’nin çalışmaları yanında, özellikle Türk kadın figürlerinin guruplar halinde işlendiği resimlerinde, kendine özgü bir üslup geliştirdi.

1948 - 52 yılları arası Paris’teki soyut ve yarı soyut arayışlardan sonra, 1952 yılında öğretmenlik yapmak üzere Zonguldak Ereğli’sine giden Nedim Günsür’ün tüm sanat anlayışı baştan aşağı değişir. Paris’in renkçi lirik - geometrik denemeleri, yerini acının, direncin, dayanışmanın karanlığına ve haykırışına bırakır. Madenişçilerinin onurlu ama aynı zamanda zorlu yaşamı, Günsür’e toplumsal gerçekçi bir sanat anlayışının yolunu açar. İlerleyen yıllarda dünyadaki tüm zulüm ve haksızlıklara karşı resim düzleminde eleştirebileceği bir kapı aralayan bu anlayışın en keskin örneklerinden birine bakıyoruz. Savaşın katledici gücüne, ölümün çaresizliğine açılıyor bu resim. Kötülük alameti olarak göğü kaplayan kargalar, kurumuş bir ağaca asılı erkek bedeni, vücutları savrulmuş vaziyette toprağa bırakılmış insanlar... Günsür, evrensel bir ölüm ve katledilme sahnesi kuruyor bu karanlık resminde.

– 1944’te Ada Yayınları’nca yayımlanan ve Ferit Edgü tarafından hazırlanan “Eren Eyüboğlu” kitabı s.63’de yer almaktadır.

Mimari yerleşiminin kimi bölümlerinde kübik-konstrüktivisttatlar barındıran, avlusunda dev bir çınar ağacının gölgelik yaptığı ve sadece sessizliğe adanmış bir cami. Eren Eyüboğlu insandan arındırdığı bu kompozisyonunda tarihsel bir dokuyu resim sanatının zengin olanaklarıyla kutsuyor. Birbirini kesen veya birbirinin içerisinde doğan renk renk çizgiler şaşırtıcı bir şekilde hem resme merkez olan ağacı hem de resmin sağından bir anıt gibi yükselen camiyi birbirine bağlıyor. Ayrıntıların aşırı sadeliği ile rengin ihtiyatla birbirine referans yaptığı bu taptaze resimde Eren Eyüboğlu’nun fırçayı ustalıkla kullanan hünerine şahit oluyoruz.

Bembeyaz bir örtünün altında acıklı surat ifadesi ile izleyicisinin gözlerinin içine bakan genç bir kız yüzü. 

Çehresini diklemesine boylu boyunca kesen ışık onun hem aydınlık hem de karanlık yönünü ele veriyor. Başını eğerken ki dramatik ifade ise bizlerle paylaşmak istediği bir acısına vurgu yapıyor sanki. Kim bilir belki de sevda hasreti çekiyordur bu genç kız.

Ressamın büyük bir cesaretle tüm resmin her santimetrekaresine yerleştirdiği iri yüzüyle bizlere kendisi ve yaşantısı hakkında bir şeyler anlatmak istiyor gibi. Nuri İyem, hatıralarından ve hayallerinin dibinden çekip çıkardığı bu güzel kadın yüzü ile dünyasındaki bir eksikliği bizlerle paylaşıyor.

İmzalı. Tuvalin arkası da imzalı ve 1994 tarihli. Tuval üzerine yağlıboya.

Boyut: 38,5 x 46,5 cm.

Fiyat: 8.000 TL / $540.541,00

ZEKİ FAİK İZER

Hamit Görele ve Mimar Sedat Hakkı Eldem’le birlikte Paris’e öğrenim görmeye gitti. Paris’teki çalışmalarına ilk olarak AndreÅL Lhôte Atölyesi’nde başladı. Sonra, Uygulamalı Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’na girerek eğitimine devam etti. Prof. Maret’in atölyesinde altı ay boyunca; seramik, duvar resmi ve fresk eğitimi gördü. 1932’ye kadar Paris’de kalan Zeki Faik İzer daha sonraları AndreÅL Lhôte Atölyesi’ne sürekli katılmaya devam etti.

Türkiye’ye dönünce Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü’ne resim öğretmeni olarak atandı. Kısa bir süre sonra Ankara Atatürk Erkek Lisesi’ne naklen tayin edilmesi nedeniyle istifa etti ve İstanbul’a döndü. 1933’de “D Grubu”nun kurulmasında önemli bir rol oynadı.

1934-1936 yılları arasında tekrar Paris’e gitti. Burada yaşamını kazanmak için fotoğraf rötuşları vekitaplar için illüstrasyonlar yaptı. 1937’de Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Fotoğraf Atölyesi’ne atandı. 1940’da Afiş Atölyesi’ne ve 1955’de Resim Atölyesi öğretmenliğine getirildi. Zeki Faik 1947’den itibaren fov renkler ve bol ışıklı karşıtlıklarla yarı fov, yarı empresyonist nitelikler taşıyan bir resim dili kullanmaya başladı. Büyük boyutlu, soyut kompozisyonlar yaptı. Tuvallerde dinlediği müziğin etkisini yansıtan fırça darbeleri ya da akışkanlığıyla çok renkli soyut anlatımlar Zeki Faik İzer’in sanatının temelini oluşturmaya başladı. 1970’lerde canlı, pürüzsüz düz yüzeylerle karşıtlıklar oluşturan girift çizimsel bölümlerin dinamizmini yansıtan kolajlar da yaratmaya başladı.

1942’de, 4. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde ve 1956’da 18. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde birincilik ödüllerini aldı. 1961’de New York Gougenheim Sergisi’nde, “Sultan Ahmet Cami Camları” adlı yapıtıyla Türkiye Bölümü birincisi olarak bir ödül daha kazandı. 1968’de yaş sınırı nedeniyle Akademi’den emekli oldu.

CEVAT DERELİ

Rüştiye ve idadide okudu. 1915’te Nazmi Ziya’nın yönlendirmesiyle kaydını yaptırdığı Sanayi-i Nefise’de Hikmet Onat ve İbrahim Callı’nın öğrencisi oldu.

1922-1923 yıllarında arkadaşlarıyla Yeni Resim Cemiyeti’ni kurdu. 1923’te Maarif Vekaletin’nin açtığı sınavı kazanarak burslu olarak Paris’e gitti. 1928’e kadar Julian’da Paul-Albert Laurens atölyesinde çalıştı. Güzel Sanatlar Akademisi’nde Nazmi Ziya atölyesinde öğretmen yardımcılığı yaptı.

Bu görevini dört sene sürdürdü. Leopold LeÅLvy’nin Akademide resim bölümü şeşiğine atanmasıyla yeniden eski kurumuna döndü.

1947’de Callı’nın emekliye ayrılmasıyla, onun yerine atölye hocası oldu. 1954’te yaptığı “İstihsal” konulu tablonun bir benzeriyle 1956’da Venedik Bienali’ne katıldı.

Yurt dışında düzenlenen çağdaş Türk sanatı sergilerine resim verdi. 1958’de Brüksel’de düzenlenen 50 yıllık modern sanat sergisine katılacak resimleri seçmek üzere toplanan uluslararası bir kurul, Türkiye’den gönderilen yapıtlar arasında Cevat Dereli’nin resimlerini sergilemeye değer buldu.

Bu dönem dış basında sanatçı hakkında olumlu izlenimler yer almaya başladı. İlk zamanlarda empresyonist bir espri içinde realist çalışmış ve bu alanda pek çok natürmort ve peyzaj meydana getirdi. İstanbul doğasını, balıkçıların yaşamını, Bağdat Caddesi “yellozlar”ını konu alan bir dizi resim yaptı. Resimleri İstanbul ve Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzelerinin yanı sıra, yurt içi ve yurt dışında özel koleksiyonlarda yer almaktadır.

FAHİR AKSOY

İstanbul’da doğdu. Fevziye ve Edirne Lisesi ile İngiliz ve Amerikan Koleji’nde eğitim gördü. 1935 yılında gazeteciliğe başladı. Vakit ve Edirne Postasında ilk yazıları yayınlandı. Daha sonra sanat konularında inceleme, deneme ve öykü yazdı. Halk sanatı, Mevlevi sanatı, Bektaşi sanatı üzerine televizyona üç film metni yazdı. Ayrıca belgesel çalışmaları yaptı. Bir süre Basın Yayın Dış Haberler Daire Başkanlığı da yapan sanatçı naif tarzda resimler yaptı.

İmzalı. Kontrplak üzerine yağlıboya.

Boyut: 50 x 40 cm.

Fiyat: 11.500 TL / $101.351,00

ARİF KAPTAN

1924’te Deniz Harp Okulunu bitirdi ve uzun bir süre Nazmi Ziya ile birlikte çalıştı. İlk dönem resimlerinde izlenimci ve kuvvetli bir desen anlayışı dikkati çekti.

Sonraları figürden uzaklaşarak soyut biçimlere yöneldi. Yüzey üzerinde rölyef etkisi bırakan yoğun ve mat boya katmanları ile çalıştı. Galatasaray, D Grubu ve Devlet Resim - Heykel sergilerine katıldı.

CEMAL TOLLU

İstanbul’da doğdu. Sanayi-i Nefise’de öğrenim gördü. Fransa’ya giderek A. Lhote, F. LeÅLger ve M. Grommaire’in atölyelerinde çalıştı. L. LeÅLvy tarafından Güzel Sanatlar Akademisi’nin kadrosuna alındı. 1933 yılında “D Grubu” kurucu üyeleri arasında yer aldı. Yanlarında öğrenim gördüğü Andre L’hote ve Fernand LeÅLger gibi kübist ressamların etkisinde kaldı. Anadolu Hitit sanatındaki kunt formlarından esinlendi. Resimlerinde ele aldığı figür ya da figür gruplarını çevresini ve fonunu oluşturan peyzajlarıyla bütünleştirdi. Burada dağlar ağaçlar ve evler birer kompozisyon elemanı gibi rol alırlardı. Nü’ler sanatçının resimlerinde vazgeçemediği konuların başında gelirdi.

YÜKSEL ARSLAN

Küçük yaşlarda desen ve resim çizmeye başlayan Yüksel Arslan, çevresinde bulduğu her şeyi (çiçekler, otlar, taş, tuğla, kömür ve sabun parçaları) kâğıt üstüne sürterek ilk resimlerini oluşturdu. Arada pastel, suluboya, guvaj ve yağlıboya da kullandı ama, doğal resim gereçlerine olan tutkusu, sonraki yıllarda resimlerini belirleyen başlıca etmenlerden biri olarak kaldı. İstanbul Erkek Lisesi’ni bitirdikten sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’ne girdi, ama bir süre sonra öğrenimi bıraktı. 1955’te İstanbul Maya Galerisi’nde “İlişki, Davranış, Sıkıntılara Övgü” adıyla, kendisini sanat ortamına kabul ettiren ilk sergisini düzenledi. Aynı yıllarda, Tarihöncesi sanatıyla ilgilenerek, mağara resimlerindeki toprak, bal, yumurta akı, yağ, kemik iliği gibi gereçlerden oluşan doğal boyaların hazırlanışını inceledi.

Anadolu’da yaptığı gezilerde yaşlı kadınlardan kök boya tekniğinin inceliklerini öğrendi. Eski minyatür ressamlarının tekniği konusunda araştırmalar yaptı. Resimlerini bütün bu araştırmaların ışığı altında, kendine özgü sayılabilecek bir teknik doğrultusunda geliştirerek, Marquis de Sade, Nietzsche gibi yazarların yapıtlarını okumaya yöneldi; Miro, Klee gibi ressamlarla, gerçeküstücü ressamların yapıtlarıyla ilgilendi. Bir yandan Michaux’nun yapıtlarının, bir yandan da Doğu minyatürlerinin etkisinde kalan sanatçı, Karagöz figürlerinden ve Bosch’un yapıtlarından esinlendi. Klee’nin güncesinde geçen “ben bir düşünce ressamıyım” sözünü, resimlerini biçimlendiren temel ilke haline getirerek, resmin bir amaç değil, düşüncenin hizmetinde bir araç olduğu savını benimsedi.

Eleşkirt’te askerlik görevini yaptıktan sonra, İstanbul’a yüzlerce desenle dönerek, 1959’da “Phalisme” dizisini içeren ikinci sergisini de İstanbul’da açtı. Aynı yıl Andre Breton ve resim alımsatımcısı Raymond Cordier tarafından Paris’e çağrıldı. 1961’de Paris’e yerleşerek, 1962’de R. Cordier’nin yanında üçüncü kişisel sergisini düzenledi. Bu sergiyi 1965’te “Arture” dizisini oluşturan Kopenhag ve Berlin sergileri izledi.

Frankfurt’ta bu diziden 22 resim sergiledikten sonra Paris’e dönerek “Arture” çalışmalarının yoğunlaştığı yeni bir sergi açtı. 1967’de Türkiye’ye gelerek Ankara ve İstanbul’da iki ayrı sergide çalışmalarını sundu. Aynı yıllarda Marx’ın Kapital’ini resimlemeye başladı (30 tablodan oluşan bu çalışma 1975’te Paris’te kitap olarak yayımlandı). 

İmzalı, 1954 tarihli. Alt kısmında “Anı. Ölürüm de unutmam, için için sözleştik hiç unuturmuyum, İstanbul’dasınız evimdeydiniz ne güzeldiniz, Ayrı düştüğümüzü hiç unuturmuyum, delimisin nesin, seni hiç unuturmuyum. Hiç unutmam hiç unutmam, hiç unutmam” yazılı. Kâğıt üzerine karışık teknik.

Boyut: 27 x 23 cm.

Fiyat: 1.200 TL / $810.811,00

İmzalı. Duralit üzerine yağlıboya. Sanatçı duralitin arkasına figürler resmetmiş.

Boyut: 23,5 x 15 cm.

Fiyat: 3.500 TL / $236.486,00

FİKRET MUALLÂ

Babası Ekrem Bey, Avrupa devletlerinin Osmanlılardan alacaklarını düzenleyen Duyun-ı Umumiye’de ikinci müdürdü. Fikret Muallâ çocukluğunda futbola meraklıydı, ayak bileğinin kırılmasıyla sonuçlanan kaza sonucunda futbol hayatındaki yerini kaybetti.

İspanyol nezlesini yenemeyen annesini genç yaşta kaybetti. Hayatı boyunca Fikret Muallâ’nın üzerinde olumsuz etkileri oldu bu kaybının. Üvey anneye direnci yoğunlaşınca teyzesinin yanına gönderildi Fikret Muallâ. Daha sonra da mühendislik öğrenimi için Almanya’ya gitti.

Düzenli bir eğitim yerine, içgüdülerinin serbest oluşumuna bıraktı kendini. İsviçre ve İtalya’da birçok müze dolaştı. 1928’de Berlin’de akıl hastanesine yatırıldı.

Daha sonra İstanbul’a döndü ve Ayvalık Ortaokulu’na resim öğretmeni olarak atandı. Gazete ve dergilere çizdiği desenlerle, sanat çevresinden yeni dostlar edindi. 1939’da Fransa’ya gitti. İkinci Dünya Savaşı’nın bunalımlı yıllarına rastlayan bu dönemde Montparnasse kahvelerinin ve bohem sanatçı çevrelerinin renkli dünyasına katıldı.

Sürekli izlendiği ve komplolar altında yaşadığı kuşkusu onu sonu gelmez kavgalara sürükledi. 1954’de Paris’te ilk kişisel sergisini açtı. Nice yakınlarında, denizden 80 km içerde Reillane kasabasında evine yerleştirildi ve her zaman olduğu gibi yanında meleği Madam Angles vardı. Güneyin havası Fikret Muallâ’ya iyi geldi, ancak yaşının ilerlemesinden kaynaklanan hastalığın üstesinden gelemedi.

Ölümünden sonra resimlerinden bir bölümü devlet tarafından satın alınarak, Ankara Resim ve Heykel Müzesi’nde bir Fikret Muallâ Salonu oluşturuldu. Trajik yaşamı ve bunalımlarıyla, resmin özgün yapısıyla çağdaş resminin sanatımızın kapılarını Batı dünyasına açmayı başaran ve Batı’lı kaynaklarda kendi adından söz ettirebilen ilk Türk sanatçısıdır.

İmzalı, 1945 tarihli. Tuvalin arkası “Le Charbonier” yazılı. Tuval üzerine yağlıboya.

Boyut: 33,5 x 24 cm.

Fiyat: 12.000 TL / $810.811,00

Çevresindeki her şeyi en ince ayrıntısına kadar dikizleyen bir kent gezgini Fikret Muallâ. Paris’in şirin kahvelerini, çıtkırıldım beyefendi ve süslü bayanlarını resmine taşımakla kalmıyor aynı zamanda gündelik hayatı tüm sertliği ile kendisine konu ediniyor.

Vücudunun tüm hatları kabalaşıp sertleşmesine rağmen, sırtında küfesiyle kömür taşıyan bir işçinin görünümünde izleyeni etkileyecek bir enerji keşfediyor sanatçı. İşçinin gövdesinde dolanan mavi bir yılan gibikıvrılıp arkada, ufukta beliren kent görünümüne de akarak işgücünün ilişki içerisinde olduğu sosyal bağlara gönderme yapıyor.

İmzalı, 1973 tarihli. Karton üzerine inceltilmiş yağlıboya.

Boyut: 62 x 47,5 cm.

Fiyat: 14.000 TL / $945.946,00

– 1992’de Ada Yayınları’nca İstanbul’da yayımlanan ve Ferit Edgü tarafından hazırlanan “Avni Arbaş” kitabı s.76’da yer almaktadır.

Tuval yüzeyini bir kâğıt veya afiş gibi yırtmak, tek renkli bir fonun içerisine gizlenmiş renkli kurdeleleri keşfetmek. Burhan Doğancay’ın, 1970’li yıllarda olgunlaştırdığı “Kurdeleler” dizisinden özel bir çalışma bu. Yanılsamayla gerçekliğin birbirinin yerine geçtiği bu kompozisyonlarda sanatçı, trompe de l’oeil geleneğini devam ettiren kavramsal bir ustalık sergiliyor. Gündelik hayatta karşılaşabileceğimiz bir imgenin resim sanatındaki soyutlamasının ulaşabileceği son noktayı görselleştirmekle kalmıyor, her izleyişimizde kolları ve gölgesiyle hareket ediyormuşcasına salınan dev bir kurdelenin renklerine hayranlık duyuyoruz.

BURHAN DOĞANCAY

1929’da İstanbul’da doğdu. Sanat eğitimine babasından ve Arif Kaptan’dan ders alarak başladı. Ankara Üniversitesi’nde hukuk eğitimi aldı. 1955’de Paris Üniversitesi’nde ekonomi doktorasını tamamladı. Akademik eğitimi devam ederken, babasının teşvikiyle başladığı resim çalışmalarını hiç aksatmadan sürdürdü. Paris’deki öğrencilik yıllarında La Grande Chaumiere’de sanat çalışmalarına katıldı. Doktorasını bitirip Ankara’ya döndüğünde Sanat Sevenler Kulübü’nde babasıyla ortak sergiler açtı. 1961’de 22. Devlet Resim ve HeykelSergisi’ne beş resmi kabul edildi. 1962’de New York’a gitti. 1964’de Guggenheim Müzesi müdürü Thomas Messer tarafından bir eseri satın alındı. New York duvarlarıyla başlayacak önemli esin kaynağı olan “Duvarlar” serisine de aynı yıllarda başladı. 1975’de 114 ülkeyi kapsayacak “Dünya Duvarları” fotoğraf projesine başladı. 1962’de projenin ürünlerini, Paris’te Georges Pompidou’da “Fısıldayan Duvarlar” adı altında ilk kez sergilendi. 1983’te Fransa’nın ünlü halı merkezi Aubusson’dan sanatçının tasarımları duvar halısı olarak dokunmaya başlandı. 1986’da büyük bir onarım geçiren Brooklyn Köprüsü’nün 19 adet büyük boy fotoğrafı New York kentinin 100. yıl kutlamalarında (1998) JFK Uluslararası Havaalanı’nda iki yıla yakın bir süre sergilendi.

Paris okulu’nun ussta ressamından ilginç, farklı çağrışımlara gebe bir resim. Elinde kılıcımsı bir formla resmin sağına doğru kaçan bir figür, onun hemen arkasında morların taçlandırdığı rüzgar gülünü andırır hareketli bir form ve üstünde resmi bir bıçak yarası gibi kesen keskin bir hareket... topu topu üç jestüel hereketten oluşan ve kolay tanımlanamayan bu resim, kültürel belleği soyut resmin içerisine akıtarak modern bir sanat arayışı içerisindeki Nejad Devrim’in hayal gücünün derinliğine işaret ediyor. Küçük ifadelerin ve nazik renk dokunuşlarının ustalıklı dansı..

NEJAD DEVRİM

Yazar İzzet Melih Devrim ile ressam Fahrelnissa Zeid’in oğluydu. Galatasaray Lisesi’ndeki öğrenimini tamamladıktan sonra girdiği İDGSA Resim Bölümü’nde, LeÅLopold Levy’nin atölyesinde çalıştı. 1947’de ilk kişisel sergisini, Maurice Bedel’in desteğiyle Paris’te (Allard Galerisi) açtı. Doğu sanatı ve Fransız şiirsel soyutlaması, etkilendiği başlıca kaynaklar oldu. 1952’de Yeni Paris Okulu’nun Ressamları sergisine katıldı. Bir yıl sonra Estienne’in Brüksel’de hazırladığı karma sergiye davet edildi. Bu dönemde İtalya, İspanya, Hollanda ve İngiltere’ye gitti. 1958’de Brüksel’de (Güzel Sanatlar Sarayı) retrospektif bir sergi yaptı. Polliakof, Mannesier ve Bissiere gibi sanatçılarla yakın dostluklar kurdu, onlarla karma sergilere katıldı.Bissiere’in övgüsünü kazandı. Paris’teki Mayıs ve Yeni Gerçekcilik salonlarında yapıtları sergilendi.1980’de New York’da (Sutton Place) kapsamlı bir sergi düzenledi.Yaşamına daha sonra Polonya’da devam etti.

Eleştirmen G. Boudille, 1960’lı yıllarda Nejad’ın resmini, “hareketli, coşkulu, huzursuz ve zarif, karmaşık, çok yönlü ve değişken olan yaratıcısının bir aynası” olarak değerlendirdi. Nejad Devrim’in sanatı, kişisel deneyim ve birikimlerle kazanılmış bir görüş ve duyarlılığın ürünüdür. Uluslararası soyutun, özgün bir temsilcisi olarak değerlendirilebilir. Eserleri, ülkemizde özel koleksiyonların yanı sıra Fransa, Danimarka ve Polonya müzelerinde yer almaktadır.

Herşeyden önce arayışın, yeni metod ve teknikller keşfetmenin ressamı Bedri Rahmi. Kuşağı içerisinde onun kadar yeni tecrübelere açık çok az sanatçı mevcut. Anadolu halı, kilim ve mozaik geleneğinden etkilerle yorumladığı geometrik fomlar, modern sanatı kendisine mâl etmekle ona sınırsız bir özgürlük sağlamış. Bu resim, geometrik bir tekrar dizisi olarak enlemesine akan ritimlerin coşkusunu sunmakla kalmıyor, aynı zamanda sanatçının bitmek tükenmez arayışınında en güzel örneklerinden birini oluşturuyor.

İmzalı, 1961 tarihli. Kâğıt üzerine suluboya. Tuvale maruşe edilmiş

Boyut: 64,5 x 48 cm.

Fiyat: 7.000 TL / $472.973,00

İmzalı, 1975 tarihli. İmzanın alt kısmı “Vienna” yazılı. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 28,5 x 20 cm.

Fiyat: 5.500 TL / $371.622,00

– 14 - 30 Eylül 2001 tarihleri arasında İstanbul Atatürk Kültür Merkezi’nde düzenlenen “Nejad Retrospektif Sergisi”nde yer almıştır. (Sergi kataloğu, s.152.)

İmzalı, Paris 1954 tarihli. Kâğıt üzerine guaş ve kuru kalem.

Boyut: 61 x 45 cm.

Fiyat: 9.000 TL / $608.108,00

NURİ ABAC

1944 yılında İ.D.G.S.A. resim bölümünde Leopold Levy atölyesinde çalıştı. Daha sonra mimarlık bölümüne geçti. 1960 yılında Ankara’ya yerleşti. Yurt içinde ve dışında birçok sergiye katıldı. Resimleri 1970 yılı öncesi ve sonrası olarak ikiye ayrılır, ilk dönem resimlerinde Anadolu mitolojisinden esinlendi, ikinci döneminde ise geleneksel Karagöz tasvirlerinde biçim anlayışının güncel yaşama uygulandığı figürler kullandı. Ancak her iki dönemininde ortak özelliği fantastik yorumları oldu.

İmzalı, 1948 tarihli. Kontrplak üzerine yağlıboya.

Boyut: 62 x 50 cm.

Fiyat: 8.000 TL / $540.541,00

ŞÜKRİYE DİKMEN

Cumhuriyet Dönemi kuşağını temsil eden sanatçılardan Şükriye Dikmen 1948 yılında Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nden mezun oldu ve ardından Paris’e gitti. Ecole du Louvre’un sanat tarihi bölümünü bitirdi ve Fernand LeÅLger’nin atölyesinde, Academie Ranson’da Sergier ve Roger Chastel ile birlikte çalıştı. Tek figürlü kadın ve genç kız portrecisidir. Sınırları belli, iri gözlü, minyatürleri, Japon estamplarını hatırlatan kadın başları, yüzleri çevreleyen ovalleri, dış dünyaya açılmış birer aydınlık pencere gibi duran gözleri, ince boyunları, kavuşturulmuş elleriyle kadın figürleri resmetti.

İmzalı. Tuval üzerine yağlıboya. Tuvalin arkasında “BITRAN 59” ve “Le Corps” yazılı.

Boyut: 88 x 116 cm.

Fiyat: 25.000 TL / $168.919,00

Yuvarlak bir tabla üzerinde yer alan şişkin gövdenin kapağı kubbe formunda. Tablası ve gövdesi kazıma tekniğiyle stilize yaprak ve çiçek motişeri işli. Ajurlu kapağı iri çiçek motişeriyle bezeli. Gövde ve kapağın tombağı iyi durumda, tablanınki yer yer silinmiş. 19. yüzyıl

Boyut: Yükseklik: 20 cm.

Fiyat: 17.000 TL / $114.865,00

Düz dipli yayvan gövde alçak ve dışa dönük kenarlı. Beyaz zemin üzerine kobalt mavisi, yeşil ve kırmızı, saz yaprağı ve çiçek motişeriyle bezeli. Bordürü stilize çin bulutu motişeriyle çevrili. Arka yüzeyinde kobalt mavisi çiçek motişeri yer almakta. 16. yüzyıl son çeyreği.

Fiyat: 15.000 TL / $101.351,00

Çap: 30 cm.

a. Yeşil kadife zemin üzerine gümüş tel kullanılarak celî sülüs hatla “Hayatın güzel geçmesi için anne ve babana ikramda bulun” yazılı.

b. Yeşil kadife zemin üzerine gümüş tel kullanılarak celî sülüs hatla “Sıkıntıdan dolayı Rabbime dua ettim o da bana genişlik verdi” yazılı.

Osmanlılar için özel yapım. Kase düz dipli, şişkin gövdeli, geniş ağızlı ve bombe kapaklı. Tabak düz dipli ve yayvan gövdeli. Mevlevi külahı tarzında kapak tutamağı altın yaldızlı. Dilimli. Koyu kırmızı ve renksiz zemin üzerine kesme tekniğiyle muhtelif çiçek motişeri işli. Tabak bordüründe kü...

Boyut: Yükseklik: 19,5 cm.

Fiyat: 7.000 TL / $472.973,00

Çap: 19,5 cm.

1848 - 1851 arası. Kare formunda bir kaide üzerinde yer alan vazonun şişkin ve yüksek gövdesi dar ağızlı ve çift kulplu. Kapağı dilimli. Altın yaldızlı bronz kulbu dal, kapak tutamağı enginar formunda. Gövdesine stilize yapraklardan oluşan altın yaldızlı bronz gırlant motişeri aplike edilmiş. A...

Boyut: Yükseklik: 192 cm.

Fiyat: 30.000 TL / $202.703,00

Gravür kitabı. Paris Imprimerie de Lemercier, 1855. 22 adet renkli taşbaskı gravürden oluşmakta.

Boyut: 38 x 32 x 1,5 cm.

Fiyat: 10.000 TL / $675.676,00

Abdullah FreÅLres (Abdullah Biraderler) adı altında tanınan 3 kardeş Kevork (1939 - 1918), Hovsep (? - 1902) ve Vichen ( ? - ? ) dönemin (1858 - 1898) en ünlü fotoraf sanatçılarıydı. Abdulah Biraderler 1858’de ortaklık kurarak önce Rabach’ın stüdyosunu aldılar; ardından 1867’de Beyoğlu’na yerleştiler. 

Aynı yıl Paris’teki sergiye katılarak bir “İstanbul Panaroması” adlı eserleriyle madalya kazandılar. 1860’ların başından itibaren ünleri giderek yayılmaya başladı. 1863’te Sultan Abdülaziz’in “resmi fotoğrafçısı” olarak atandılar ve bu görevi Sultan II. Abdülhamid döneminde de sürdürdüler. 1886’da Tevfik Paşa’nın daveti üzerine Kahire’ye yerleştiler, ancak 2 yıl sonra tekrar İstanbul’a dönme kararı aldılar. Dönüşlerinin ardından bozulan işleri nedeniyle stüdyolarını 1899’da Sebah & Joaillier’ye sattılar.

a. Natürmort

b. Peyzaj

c. Peyzaj

d. Peyzaj

e. Peyzaj

Eski Türkçe “Hücredeki sürahi, Cuma günü” yazılı.

Eski Türkçe imzalı. Kâğıt üzerine karışık teknik.

Boyut: 38 x 22 cm.

Fiyat: 3.000 TL / $202.703,00

İmzasız. Kâğıt üzerine suluboya.

Boyut: 31 x 16 cm.

Fiyat: 2.000 TL / $135.135,00